Als individu hebben wij ons losgemaakt uit de werkelijkheid. De idee dat we alleen langs een lange en moeizame weg van inspannende mentale oefeningen tot een beleven en begrijpen van de ‘waarheid’ kunnen komen heeft ons de waarheid doen vergeten. Waarheid is niet iets dat er nu ‘niet is’ en dat dus bereikt of verworven moet worden. Datgene wat bereikt zou moeten worden is een illusie, een projectie. Het is als de regenboog die steeds weer van ons wijkt naarmate we denken er dichterbij te komen. De spreekwoordelijke pot met goud aan de voet van de regenboog zullen wij nooit vinden. Evenzo zullen wij de waarheid nooit vinden zolang we deze zoeken. Want de waarheid is niet hier of daar, niet in verleden of toekomst. Hij is niet in de herinnering noch in het ideaal. Wanneer we ons richten op het zoeken waarheid hebben we een verkeerd beeld van ‘waarheid’. Hoe zouden we deze dan ooit kunnen vinden? De waarheid is het zoeken, is het leven dat wij leven. De ‘werkelijkheid’ die wij zoeken, en de ‘illusie’ waar wij ons in zouden bevinden zijn benamingen. Waarheid echter is de naamloze. Kunnen we iets wat geen naam heeft, waarvan we geen voorstelling hebben, ‘vergeten’? We kunnen alleen vergeten wat we geweten hebben en de waarheid is niet iets dat geweten wordt.
'What is life? Don't be silly, you know very well what it is because you live it' (Jiddu Krishnamurti)
