De wereldwording heeft een punt bereikt waarop het
noodzakelijk is geworden dat de mensheid de opgestane
Christus op een niveau dat boven de fysiek-materiële wereld ligt,
het niveau van de zogenaamde etherische wereld, zal ontmoeten.
De reden daartoe is dat alles waar Christus voor staat ‘niet van
deze (de in het dualisme gegrondveste) wereld is’. Hij is éénmalig
in de fysiek-materiële wereld, het rijk van de tegenstellingen,
afgedaald en om dat te kunnen doen moest hij zich fysiek
belichamen. In dat lichaam is hij echter niet in de mensenwereld
gebleven, maar hij heeft dit door de dood verlaten. Toch is hij
daarna met de mensheid verbonden gebleven, maar op een
andere wijze. Sinds zijn Hemelvaart is hij nog steeds onder ons,
maar niet meer in een fysieke belichaming. Zou dat namelijk nog
wel zo zijn, dan zou hij niet de Voorganger van het nieuwe
erherische wereldstadium kunnen zijn.
Christus brengt sinds zijn Hemelvaart met zijn wezenheid het
etherisch levenskrachtenveld (dat een hogere spirituele energie
vertegenwoordigt dan het fysieke veld) op zodanige wijze
binnen het bereik van de mens dat deze dit vanuit zijn fysieke
bestaan kan aanschouwen en aanraken.
De herrezen Christus vormt zo met zijn wezen een toegang tot de etherische wereld.
De zogenaamde ‘wederkomst van Christus is reeds nu gaande, en wel op het etherische wereldniveau.
