Het opwekken van de geestelijke persoonlijkheid door transformatie van de lichamelijke persoonlijkheid is als de geboorte van een vernieuwde mens. Deze ‘zoon van de oude mens’ wordt de ‘Mensenzoon’ genoemd. Naar het voorbeeld van Christus, die vanuit de menselijke gedaante van Jezus als eerste de Mensenzoon heeft gerealiseerd, kunnen alle mensen in principe deze geboorte in zichzelf voltrekken. Die mogelijkheid is gebaseerd op de impuls die door toedoen van Christus in iedere mensenziel is neergelegd: de ‘Christusimpuls’.
Er zijn echter vanuit de sfeer van het ego krachten werkzaam die de geboorte van de Mensenzoon willen verhinderen of zelfs de pasgeborene proberen te doden. De manifestatie van de Mensenzoon gaat gepaard met een transformatie van het lijden in een opbouwende werking en van de dood in een levenschenkende kracht. Aan de nieuwe Levensboom bloeien lijden en dood op als de ‘rozen van het rozenkruis’. Het Kind dat in ieder mens geboren kan worden vormt een individuele loot aan de nieuwe Levensboom. Alleen verbonden met de nieuwe Levensboom van Christus kan het Kind opgroeien tot een volwassen Mensenzoon.
In gemeenschap met en op het fundament van Christus wordt het Godsprincipe via het Zoonsprincipe tot Mensenprincipe. Hierdoor zullen niet alleen de mensenlichamen maar ook de gehele aarde tot in al hun substanties vernieuwd worden.
De auteur
Illusie en Werkelijkheid
