Een zintuiglijke ervaring zoals bijvoorbeeld een geluid is een psychische kwaliteit. Het werkelijke geluid dat wij innerlijk ‘horen’ wordt voortgebracht door de ziel; het is een zielenklank. De keten van fysiek-lichamelijke processen die daaraan voorafgaat is slechts een voorbereiding op de eigenlijke waarnemingsdaad van de ziel. De ziel neemt de bij deze fysieke voorbereiding passende psychische klank op dezelfde manier waar als waarop het denken de geestelijke intuïtie vindt die tot een gedachte of begrip leidt. In de geestelijke wereld zijn naast betekenisdragende inhouden ook ‘qualia’ aanwezig, zoals kleuren, geuren en geluiden. Deze zouden ook rechtstreeks, dus zonder tussenkomst van fysiek-lichamelijke zintuigen, door de ziel waargenomen kunnen worden. Onder ‘gewone’ omstandigheden vormen de hersenen de schakel tussen het fysiek-zintuiglijke (voorbereidende) en het psychisch-geestelijke (aansluitende) deel van het proces. Voor de zuiver psychisch-geestelijke kant van de waarneming (het waarnemen van betekenisinhouden of van ‘qualia’) zijn de hersenen in feite niet nodig. Psychisch-geestelijke waarnemingen kunnen ook geheel ‘lichaamsvrij’, dus zonder tussenkomst van de hersenen en de fysieke zintuigen, tot stand komen. Zoals de betekenisdragende velden een objectief bestaan leiden in de geestelijke wereld, zo leiden de verschillende ‘qualia’ een objectief bestaan in diverse gebieden van de ‘psychische wereld’. Het zijn ‘velden’ die behoren tot de psychische dimensie van het universum. Wanneer de ziel op deze velden ‘meetrilt’ ontstaan er binnen de ziel klanken, kleuren, geluiden enzovoorts. Door gerichte oefeningen te doen kan men leren om de ziel zelfstandig als waarnemingsorgaan voor psychische ‘qualia’ te gebruiken.
Volledige tekst (pdf)
