Wat wij als de ‘levenswerkelijkheid’ opvatten is een mysteriespel
waarin wij zelf de acteurs zijn die met ons spel uitdrukking geven aan archetypische symbolen.
Onze constitutie is als een ’theater’ waarin de persoonlijkheid ons leven ‘speelt’.
Elk leven dat wij op aarde doormaken is in feite een mysteriespel waarin de genoemde
geestelijk-psychische archetypen door ons eigen ‘acteren’ vorm aannemen. Er bestaat een bepaalde samenhang, een soort van geestelijk-psychische symbiose tussen onze eigen individualiteit en deze archetypen. Deze totaliteit vormt datgene wat de inhoud van onze aardelevens bewerkstelligt, het is de totale omvang van ons ‘zelf’, van de ‘persoon’.
Een deel van dit zelf, het ‘Ik’, is bewust, het andere deel is echter (nog) grotendeels onbewust.
Binnen dit onbewuste deel van het ‘zelf’ spelen dus wezens (de archetypische krachtvelden) mee die wij niet zelf zijn maar die ons aankleven door wat we als geheel zijn en daardoor medebepalend zijn
voor de inhoud van onze levensloop.
Pas als we zover zijn dat we over dit onbewuste deel – dat zich evenals het bewuste deel als ‘onszelf’
uitleeft – vanuit een geestelijke Ik-kracht de regie kunnen voeren, dat wil zeggen: wanneer ons geestelijke ‘Ik’ de regisseur is geworden van het mysteriespel dat in de hoedanigheid van ons ‘leven’ gespeeld wordt – pas dan hebben we ons gehele zelf vanuit ons Ik-wezen gerealiseerd.
Elk persoonlijk leven is een mysteriespel dat een geestelijke werkelijkheid symboliseert. Het ontdekken van de geestelijke betekenis van het symbool dat wij leven is het leerproces waarmee de ontdekking van onszelf als regisserend Ik-wezen verbonden is.
